جعفر برمکی
دانشنامه آزاد فارسی
ابوالفضل جعفر بن یحیی برمکی، وزیر و ندیم مشهور هارون الرشید، خلیفۀ عباسی. فرزند یحیی و از بانفوذترین اعضای خاندان برمکی در دستگاه هارون الرشید. در ۱۸۰ق از جانب هارون والی خراسان شد. قدرت و نفوذ او در دربار خلافت، برای او دشمنی هایی در پی داشت که مهم ترین آنها فضل بن ربیع بود. علاوه بر این، ثروت او در بغداد که با دارایی خلیفه برابری می کرد و به قولی ازدواج پنهانی اش با عباسه، خواهر هارون الرشید، در بدگمانی خلیفه به برمکیان تأثیر داشت. هارون، که از قدرت و شوکت آنان در دستگاه خلافت بیمناک شده بود، فرمان دستگیری خاندان برامکه و قتل جعفر را صادر کرد. جسد او را دو نیم کرده، یک سال بر روی پل های بغداد آویختند و بعد آن را سوزاندند. جعفر برمکی در بزرگواری و سخندانی مشهور بود.
جمله سازی با جعفر برمکی
خلیفه هارون الرشید و جعفر برمکی به عنوان بازرگان به خانه جوانی پارسی به نام رفیع، که سرور گدایان است می‌روند و متوجه می‌شوند که رفیع و یارانش درصدد برانداختن خلیفه از تخت حکومت هستند...