جئر

لغت نامه دهخدا

جئر. [ ج ُ ءَ] ( ع ص، اِ ) غیث جؤر؛ بسیارباران. ( منتهی الارب ).
جئر. [ ج َ ءَ ] ( ع اِ، ص ) مرد سطبر. ( منتهی الارب ).
جئر. [ ج َ ءَ ] ( ع مص ) اندوهگین و گرفته خاطر شدن. ( از منتهی الارب ) ( از شرح قاموس ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۳(بار)

جمله سازی با جئر

اگر یئنگه دن قئز اولم بیله م نه جئر گلین اولئم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
کافر همه را به کیش خود پندارد
کافر همه را به کیش خود پندارد
رساله
رساله
لز
لز
علت
علت