توسی

توسی. ( ص نسبی، اِ )رنگ دودی روشن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). طوسی.

رنگ دودی روشن

توسی (ایزد). توسی ( در زبان ناهواتل به معنای: «مادر بزرگ ما» )، از خدایان برجسته مطرح شده در مذهب و اساطیر ِتمدن پیش کلمبیایی آزتک ها، در مزوآمریکا به شمار می آید. در اساطیر آزتک، وی به عنوان «مادر خدایان» ( تتئوایننان یا تتئو ایننان )، مورد انتساب قرار می گیرد، و با الهه مادر ( که همچنین با نام تلالی آیولو، به معنای «قلب زمین» است نیز، نامیده می شود )، همراهی دارد.
• تلاسول تئوتل

💡 مقام علمی و ارزش فکری نصیرالدین توسی موجب شد تا هلاکو، او را در شمار بزرگان خود دانسته، نسبت به حفظ و حراست از جان وی کوشا باشد و او را در همه سفرها به همراه خویش دارد

💡 «کمال الدین موصلی» ساکن شهر موصل (عراق) از دیگر دانشمندانی بود که علم نجوم و ریاضی به خواجه آموخت و بدین ترتیب پژوهش‌گر توسی دوران تحصیل را پشت سر نهاده، پس از سال‌ها دوری از وطن و خانواده، قصد عزیمت به خراسان کرد.

💡 اکنون لهجهٔ مشهدی، بازماندهٔ زنده، گویش توسی است، باید گفت تا دو سده پیش تفاوتی میان گویش توسی و لهجهٔ مشهدی نبوده است، اما رفته رفته به دلایلی چند، گویش کهن توسی به فراموشی سپرده شده است، بلایی که اکنون لهجهٔ مشهدی نیز اندک اندک بدان گرفتار می‌آید.)

💡 ابوالقاسم فردوسی توسی (۴۱۶–۳۲۹ ه‍.ق برابر با ۴۰۳–۳۱۹ ه‍.ش) شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران است. فردوسی را بزرگ‌ترین چکامه‌سرای پارسی‌گو دانسته‌اند که از آوازهٔ جهانی برخوردار است. وی را حکیم سخن و حکیم توس نیز گویند.

💡 برج رادکان، که تصور می‌شد آرامگاه یکی از ایلخانیان است تنها برجی است که توانایی تعیین چهار فصل، سال کبیسه و آغاز نوروز را دارد. این برج اثر ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و دانشمند بزرگ ایرانی، خواجه نصیرالدین توسی است.[نیازمند منبع]

💡 پسر او سین تئوتل بود و این ایزدبانو همچنین با عنوان توسی نیز، شناخته می‌شد. او پس از سیزدهمین تِرِسنا (تِرِکنا)، از سال مقدس ۲۶۰ روزه، در بیشتر روزهای این سال، حضور می‌یابد. یکی دیگر از پسران وی، یام - کاکس، خدای مایایی ذرت می‌باشد.