تثمیل

لغت نامه دهخدا

تثمیل. [ ت َ ] ( ع مص ) باقی گذاشتن چیزی را. ( از قطر المحیط ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || حرکت دادن مایعی را تا کف کند. ( قطر المحیط ).

جمله سازی با تثمیل

عقل تاج است چنین گفت به تثمیل علی تاج را گوهر نو بخش تو از گوهر خویش