معنی بند انداختن

لغت نامه دهخدا

بند انداختن. [ ب َ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) کندن موی چهره زنان بوسیله بند ( نخ ). پیرایش موهای زاید صورت و ابرو. با بند کندن موی صورت و پای زنان. ( فرهنگ فارسی معین ). برکندن موی روی زن بوسیله رشته ای بطرز خاص. برکندن موی رخسار و ابروی و پای بطرز خاص.

فرهنگ معین

(بَ. اَ تِ ) (مص م. ) برچیدن موی چهرة زنان به وسیلة بند.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) کندن موی چهر. زان بوسیله بند ( نخ ) پیرایش موهای زاید صورت و ابرو با بند کندن موی صورت و پای زنان.

دانشنامه عمومی

بند انداختن روشی باستانی برای موزدایی است که در شرق ریشه دارد. این روش اخیراً در کشورهای غربی هم محبوب شده.
این روش در کشورهای عربی بسیار رایج است و در چین، ایران و هند نیز شناخته شده است.
در میان ایرانیان بند انداختن کل صورت رایج تر است.