ببر افکن

ببرافکن. [ ب َ اَ ک َ] ( نف مرکب ) افکننده ببر. که ببر شکار کند. که ببررا مغلوب سازد. || پهلوان. دلیر. شجاع.

افکننده ببر که ببر را شکار کند

💡 دو علی را دو لقب داد خداوند و ملک تا شوند این دو ببر افکن و ضرغام شکر