ابلا

معنای لغوی کلمه

این کلمه دارای معانی و کاربردهای مختلفی است که در متون تاریخی و جغرافیایی دیده می‌شود. در برخی منابع قدیمی فارسی، ابلا به عنوان نام یک چاه یا چاهگاه ذکر شده است و به نظر می‌رسد که این کاربرد به معنای مکانی برای دسترسی به آب بوده است. این مفهوم بیشتر در متون لغوی مانند «مهذب الاسماء» آمده و نشان‌دهنده اهمیت منابع آب در زندگی روزمره و سکونتگاه‌های قدیمی است.

نام یک دهستان در اسپانیا

از نظر جغرافیایی، آبلا (به اسپانیایی: Abla) دهستانی در استان آلمریای اسپانیا است. این دهستان حدود ۱,۲۶۷ نفر جمعیت دارد و مساحت آن ۴۵٫۲۸ کیلومتر مربع است. این نام نشان می‌دهد که این واژه علاوه بر کاربرد تاریخی و لغوی، به عنوان یک محل سکونت نیز شناخته می‌شود و هویت جغرافیایی مشخصی دارد.

شهر باستانی در سوریه

همچنین، ابلا شهری باستانی در سوریه است که تل مردیخ هم نامیده می‌شود و در ۵۵ کیلومتری حلب واقع شده است. این شهر در هزاره سوم پیش از میلاد و به ویژه بین سال‌های ۱۸۰۰ تا ۱۶۵۰ پیش از میلاد یکی از مهم‌ترین مراکز استان بوده است. این شهر به دلیل پیدا شدن لوح‌های رسی به زبان ابلایی در آن، شهرت جهانی دارد و این الواح تاریخی که به «لوح‌های ابلا» معروف هستند، اطلاعات ارزشمندی درباره فرهنگ و تمدن آن زمان ارائه می‌کنند.

لغت نامه دهخدا

ابلا. [ اَ ] ( اِخ ) نام چاهی است. نام چاهگاهیست. ( مهذب الاسماء ).

فرهنگ فارسی

نعمت دادن آزمودن خبر دادن

دانشنامه عمومی

آبلا. آبلا ( به اسپانیایی: Abla ) دهستانی در استان آلمریای اسپانیا است.
در این دهستان 1, 267 نفر زندگی می کنند. مساحت این دهستان ۴۵٫۲۸ کیلومتر مربع است.
اِبْلا ( که تل مردیخ هم خوانده می شود ) شهری باستانی در ۵۵ کیلومتری حلب بود. این شهر اکنون در استان ادلب سوریه قرار دارد. این شهر در هزاره سوم پیش از میلاد و سال های بین ۱۸۰۰ تا ۱۶۵۰ پیش از میلاد مهم ترین شهر استان بود. ابلا به لوح های رُسی به زبان ابلایی که در حفاری های آن پیدا شده است و الواح ابلا نامیده می شوند شهرت دارد.

جمله سازی با ابلا

💡 هم اساطیر بین‌النهرینی و هم هوری در مورد ایشارا شناخته شده است. در جایگاه الههٔ ازدواج، در حماسه گیلگمش و آترا-هاسیس به او اشاره شده است. در آهنگ رهایی هوری او در مقام الههٔ ابلا به تصویر در آمده که تلاش می‌کند تا شهر را از نابودی نجات دهد. در آهنگ کوماربی، او یکی از خداییان است که راوی برای گوش دادن به داستان فرا می‌خواند.

💡 زبان اِبْلایی یک زبان منقرض شده سامی است که در سده ۲۳ پیش از میلاد در شهر باستانی ابلا (تل مردیخ) که میان حلب و حمات در غرب سوریه امروزی قرار داشت استفاده می‌شد.

💡 نام لبنان از ریشهٔ واژهٔ زبان‌های سامی «لبن» به معنای سفید است، که احتمالاً اشاره به کوه‌های برف‌گیر لبنان دارد. نخستین اشاره به این نام به هزارهٔ سوم پیش از میلاد و در متون مختلف یافت شده در ابلا برمی‌گردد. سپس در کتاب مقدس عبری و همین‌طور در افسانهٔ گیل‌گمش به لبنان اشاره شده‌است.

💡 شهر ادلب از دیدگاه تاریخی اهمیت دارد و در این منطقه، شمار زیادی «شهرهای مرده» و تپه‌های باستانی وجود دارد. شهر باستانی ابلا که زمانی پایتخت یک پادشاهی نیرومند بود نیز در این منطقه واقع شده‌است.

💡 تجارت نیز یکی از فعالیت‌های مهم اقتصادی در پادشاهی پیش از اکد بود و شریک‌های عمدهٔ آن، کیش و ابلا بودند. شیشه و پشم در پادشاهی تولید می‌شدند و نقر شهرتی در زمینهٔ تولید مثل و تجارت کونگا (از پیوند خر و گورخر آسیایی) داشت. تل براک در دورهٔ اکدی به عنوان مرکز مهم تجاری باقی ماند و یکی از شهرهای تجاری اصلی میتانی بود. شواهدی از قراردادهای تجاری میتانی برای کالاهای مصری، هیتی و میسنی وجود دارد.