استسقا

[ویکی فقه] درخواست آب از خداوند را استسقا گویند. از آن در باب های طهارت و صلات سخن رفته است.
این واژه به کسر همزه، سکون سین، کسر تاء، سکون سین خوانده می شود.
معنای لغوی استسقاء
استسقاء از ریشه «س ـ ق ـ ی» و به معنای درخواست سیراب کردن یا درخواست نوشیدنی است.
معنای اصطلاحی استسقاء
در اصطلاح فقهی و تفسیری درخواست آب (باران) از خداوند، هنگام خشکسالی است. 
استحباب استسقاء
...
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
استسقاء از ریشه «س ـ ق ـ ی» و به معنای درخواست سیراب کردن یا درخواست نوشیدنی است و در اصطلاح فقهی و تفسیری درخواست آب (باران) از خداوند، هنگام خشکسالی است.
در استحباب استسقا، اختلافی بین فقیهان نیست. تنها ابوحنیفه این استحباب را منکر شده است.
این واژه فقط دو بار در قرآن آمده است: آنجا که قرآن استسقای حضرت موسی علیه السلام و شکافتن 12 چشمه را بر اثر زدن عصا به سنگ، پس از درخواست بنی اسرائیل، بیان می کند: «وَإِذِ اسْتَسْقَی مُوسَی لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاکَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْناً». (سوره بقره/2، 60)
«وَأَوْحَیْنَا إِلَی مُوسَی إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاکَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْنًا» (سوره اعراف/7، 160) ابومسلم گفته است: معنای استسقا طبق عادت مردم، درخواست باران است، بنابراین انفجار سنگ و جوشش معجزه آسای آب بدست حضرت موسی علیه السلام از اجابت دعای ایشان فراتر است.
آیه 52 سوره هود/11 بیان می کند که هود قوم خود را برای نزول باران، به استسقا فراخواند: «وَیَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْکُم مِّدْرَارًا» برخی گفته اند: قوم هود به خشکسالی و کمبود آب گرفتار شدند و این آیه به استسقای ایشان اشاره دارد.
همین مطلب در جای دیگر از حضرت نوح علیه السلام نیز نقل شده است که از مردم خواست تا برای نزول باران رحمت نیایش کنند: «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّارًا × یُرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْکُم مِّدْرَارًا». (سوره نوح/71، 10 ـ 11)
از آیات پیشین و روایات، استفاده می شود که استسقا در امت های پیشین نیز بوده است. برخی مشروعیت استسقا در اسلام را از آیه 60 سوره بقره/2 استفاده کرده اند.
[ویکی اهل البیت] اِستسقا. این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
استسقاء از ریشه «س ـ ق ـ ی» و به معنای درخواست سیراب کردن یا درخواست نوشیدنی است و در اصطلاح فقهی و تفسیری درخواست آب (باران) از خداوند، هنگام خشکسالی است.
در استحباب استسقا، اختلافی بین فقیهان نیست. تنها ابوحنیفه این استحباب را منکر شده است.
این واژه فقط دو بار در قرآن آمده است: آنجا که قرآن استسقای حضرت موسی علیه السلام و شکافتن 12 چشمه را بر اثر زدن عصا به سنگ، پس از درخواست بنی اسرائیل، بیان می کند: «وَإِذِ اسْتَسْقَی مُوسَی لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاکَ الْحَجَرَ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْناً». (سوره بقره/2، 60)
«وَأَوْحَیْنَا إِلَی مُوسَی إِذِ اسْتَسْقَاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاکَ الْحَجَرَ فَانبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَیْنًا» (سوره اعراف/7، 160) ابومسلم گفته است: معنای استسقا طبق عادت مردم، درخواست باران است، بنابراین انفجار سنگ و جوشش معجزه آسای آب بدست حضرت موسی علیه السلام از اجابت دعای ایشان فراتر است.
آیه 52 سوره هود/11 بیان می کند که هود قوم خود را برای نزول باران، به استسقا فراخواند: «وَیَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْکُم مِّدْرَارًا» برخی گفته اند: قوم هود به خشکسالی و کمبود آب گرفتار شدند و این آیه به استسقای ایشان اشاره دارد.
[ویکی فقه] استسقا (قرآن). واژه استسقا به معنای درخواست آب است و دو بار در قرآن آمده است، موضوع آیاتی که درخواست آب در آنها مطرح شده مربوط به قوم بنی اسرائیل می باشد.
سقی به معنای آب دادن و استسقا، طلب سقی یا آب خواستن است. استسقا دارای انواع بسیاری است. آن چه بین عرف شرعی شهرت دارد، نماز استسقا است؛ ولی مقصود در این مدخل، همان معنای لغوی است. در این مدخل از واژه «استسقی» استفاده شده است.در قرآن واژه (استسقی) در دو آیه آمده است:
آیه اول
نخست آیه ۶۰سوره بقره: «وإذ استسقی موسی لقومه فقلنا اضرب بّعصاک الحجر فانفجرت منه اثنتا عشرة عینا....» و (بخاطر بیاور) زمانی را که موسی برای قوم خویش طلب آب کرد به او دستور دادیم عصای خود را بر سنگ مخصوص بزن ناگاه دوازده چشمه آب از آن جوشید. 
← نعمت آب رسانی
و دوم: «وقطّعنـهم اثنتی عشرة أسباطا أمما وأوحینآ إلی موسی إذ استسقـلـه قومه أن اضرب بّعصاک الحجر فانبجست منه اثنتا عشرة عینا....» و آنها را به دوازده گروه که هر یک شاخهای (از دودمان اسرائیل ) بودند تقسیم کردیم و هنگامی که موسی تقاضای آب (برای قوم تشنه کامش در بیابان ) کرد به او وحی فرستادیم که عصای خود را بر سنگ بزن ناگهان دوازده چشمه از آن بیرون ریخت. «انبجست » از ( انبجاس ) و به معنای انفجار است، و بعضی گفته اند به معنای بیرون شدن اندک اندک آب است، بخلاف انفجار که به معنای بیرون شدن به کثرت و فراوانی است.