باده خانه

لغت نامه دهخدا

باده خانه. [ دَ /دِ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) می خانه. میکده:
عقل اگر در میانه کشته شود
دیت از باده خانه بستانیم.خاقانی ( از آنندراج ).ما هم بباده همدم خاقانییم و بس
کو راه باده خانه که جویای باده ایم.خاقانی.

فرهنگ فارسی

میکده

جمله سازی با باده خانه

آن پیر باده خانه وحدت علی که بود امکان تمام از خم جودش فضاله‌ای
خمار عشق ز سر کی رود برون از می ز باده خانه لعلت بیار از آنکه تو دانی
آن پیر باده خانه وحدت علی که ما جویای خاک پاش نه خواهان کوثریم
چونک در چرخ آردت باده خانه بر بام چرخ اخضر گیر