الفقراء

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
فقر (۱۴ بار)
حاجت. فقیر: حاجتمند. احتیاج رااز آن فقر گفته‏اند که آن به منزله شکسته شدن فقارظهر (ستون فقرات) است در تعّذر رسیدن به مراد(مجمع). ناگفته نماند: حاجت یکدفعه حاجت ذاتی است مثل. ای مردم شما به خدا محتاجید و خدا اوست بی نیاز ستوده. این شامل حال همه است حتی میلیادرها، و یک دفعه به معنی ناداری و بی چیزی است مثل. و. فاقره: داهیه بزرگ. این از آن است که بلای بزرگ پشت انسان را می‏شکند. چهره هائی در آن روز درهم کشیده است توقع دارد که بلائی کمرشکن به سرش آید.. راجع به فرق مسکین و فقیر به «سکن» رجوع شود.

💡 در نـتـيـجـه آيه شريفه در معناى آيه زير مى باشد: (ها انتم هولاء تدعون لتنفقوا فىسـبـيل اللّه فمنكم من يبخل و من يبخل فانما يبخل عن نفسه و الله الغنى و انتم الفقراء و انتتولوا يستبدل قوما غيركم ثم لا يكونوا امثالكم ).

💡 و اما تعليم قرآنى بر خلاف اين تعليم عجيب و غريب به تمام معناى كلمه است، قرآنكريم مى فرمايد: (يا ايها الناس انتم الفقراء الى اللّه و اللّه هو الغنى ).

💡 و آثار اطاعتها و نافرمانى ها را به انسان بر مى گرداند انسانى كه جز فقر و احتياجچيزى ندارد، و باز قرآن در باره اش مى فرمايد: (يا ايها الناس انتم الفقراء الىاللّه و اللّه هو الغنى ).

💡 و در كافى از امام صادق (عليه السلام ) روايت آورده كه در تفسير جمله: (و ان تخفوها وتوتوها الفقراء فهو خير لكم ) فرموده: اين آيه راجع به صدقات غير زكات است،چون دادن زكات بايد علنى و غير سرى انجام شود.

💡 آيه شريفه (يا ايها الناس انتم الفقراء الى الله و الله هو الغنى ) اين ادراك و اينحكم ما را تصديق مى كند.