البوار

پس آيه (الم تر الى الذين بدلوا نعمه الله كفرا) وضع طاغوتها، يعنى پيشوايانضلالت امتهاى گذشته و امت اسلام را بيان مى كند. بهدليل اينكه مى فرمايد:(و احلوا قومهم دار البوار: سرانجام كار، قوم خود را به هلاكتكشانيدند) كه به خوبى اشعار دارد كه اينها افرادى متنفذ بودند، كه از آنها شنوايىداشتند.

28 - آيا نديدى كسانى را كه نعمت خدا را به كفرانتبديل كردند و جمعيت خود را به دار البوار (نيستى و نابودى ) كشاندند.

و فسادش از اين جهت است كه گفتيم آيه شريفه مطلق است و هيچ دليلى بر تخصيص آنبه كشته شدگان در بدر نيست.بلكه آيه شريفهشامل تمامى پيشوايان ضلالت، كه قوم خود را به گمراهى و دار البوار كشانده و مىكشانند مى شود.

در تعقيب آيات گذشته كه از برنامه مشركان و كسانى كه كفران نعمتهاى الهى كردند وسرانجام به دار البوار كشيده شدند سخن مى گفت در آيات مورد بحث، سخن از برنامهبندگان راستين و نعمتهاى بى انتهاى او است كه بر مردمنازل شده.

29 - (دار البوار همان ) جهنم است كه آنها در آتش آن وارد مى شوند و بد قرارگاهى است.