اتمیسم

دانشنامه آزاد فارسی

اَتُمیسم
رجوع شود به:ذره باوری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] «اتمیسم» یا ذرّه گرایی از جمله جریان هایی فکری در حوزه فلسفه و تفکر بشری است که واضعان و پیروان این گرایش در تلاش بودند تا واقعیت هستی را به گونه ای تفسیر نمایند که ثبات و تغییرات موجودات مادی به گونه ای منطقی در آن توصیف شده و به روشنی ملحوظ داده شود.
اتمیست ها به وجود ذراتی تقسیم ناپذیر که از پیوند و اتصال آنها، اشیاء و مادیات به وجود آمده اند، اعتقاد داشتند. لوکیپوس بنیانگذار این جریان تفکری است.
نقش دموکریتوس
دموکریتوس ( Democritus) نیز از اتمیست های معروف و نامی می باشد که این مکتب را به انتظام و سامان رساند. وی همچنین به ارائه نظریه های معرفت شناسی و اخلاقی مبتنی بر رهیافت های اتمیستی مبادرت ورزیده است.
زندگینامه
دموکریتوس در سال ۳۴۷ قبل از میلاد در منطقه کوچکی در کرانه شمالی دریای اژه یعنی شهر «آبدرا» به دنیا آمد. وی در دوران زندگی خویش سفرهای مکرری به مصر و خاور دور داشته و از اندیشه های مرسوم در این ملل به تجربه آموزی و غنای افکار خویش اقتباس نموده است.
ریز اتم
...

جمله سازی با اتمیسم

برتراند راسل و جرج ادوارد مور فلسفهٔ تحلیلی را با به کار انداختن منطق جدید -که راسل سهم زیادی در آن داشته‌است- به عنوان ابزار تحلیل بنیاد نهادند. منطق و فلسفه زبان از همان ابتدا از بحث‌های محوری فلسفهٔ تحلیلی بودند. چند تفکر از بحث‌های مربوط به زبان و منطق در فلسفهٔ تحلیلی پدید آمد؛ مانند اثبات‌گرایی منطقی، تجربه‌گرایی منطقی، اتمیسم منطقی، منطق‌گرایی و فلسفه زبان عادی.
لئوکیپتوس (نیمه اول قرن ۵ پیش از میلاد) نظریه اتمیسم را گسترش داد. این نظریه به این صورت است که: همه چیزها به‌طور کامل از اجزاء تفکیک‌ناپذیری به نام اتم تشکیل شده‌اند. این نظریه به وسیله دموکریت به‌طور مفصل شرح داده شده‌است.
کورپوسکولاریسم شبیه به تئوری اتمیسم است، با این تفاوت که اتم‌ها غیرقابل تفکیک بوده، اما ذرات (جسم‌ها یا بدنک‌ها) را می‌توان در اصل تقسیم کرد.