مرکورکروم

لغت نامه دهخدا

مرکورکروم. [ م ِ کْرُم ْ / ک ُ رُم ْ ] ( فرانسوی، اِ مرکب ) مرکورکرم. رجوع به مرکورکرم شود.

فرهنگ عمید

دارویی ضدعفونی کننده و از ترکیبات جیوه که محلول آن را روی زخم ها می مالند، دواگلی.

جمله سازی با مرکورکروم

به جای مرکورکروم می‌توان از موادی مانند کلروکسیلنول یا پوویدون آیوداین استفاده کرد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تحریک
تحریک
تعداد
تعداد
قرین رحمت
قرین رحمت
فارغ التحصیل
فارغ التحصیل