گهرو

گهرو نام چند روستا یا ده در ایران است که در ادامه بررسی میکنیم:

1. گهرو (سیرجان)

ده کوچکی از دهستان بلورد بخش مرکزی شهرستان سیرجان، واقع در 57 هزارگزی جنوب خاوری سعیدآباد و 6 هزارگزی شمال راه فرعی بافت به سیرجان است که 15 نفر سکنه دارد و مزارع چشمه بغل و چنارکف جزء این ده است.

2. گهرو (چهارمحال و بختیاری)

شهری در شهرستان کیار و استان چهارمحال و بختیاری، در فاصله 8 کیلومتری از شلمزار و 43 کیلومتری از شهرکرد است که ۷۸۵۶ نفر جمعیت دارد. مردم این شهر لر هستند و به زبان لری بختیاری سخن می‌گویند. از محصولات مهم کشاورزی این شهر انگور است.

3. گهرو (میناب)

روستایی در دهستان تلنگ بخش کریان شهرستان میناب در استان هرمزگان است که بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1395، جمعیت این روستا برابر با 520 نفر (127 خانوار) بوده است.

تصویر معنی گهرو

لغت نامه دهخدا

گهرو. [ گ ُ هََ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان بلورد بخش مرکزی شهرستان سیرجان. واقع در 57هزارگزی جنوب خاوری سعیدآباد و 6هزارگزی شمال راه فرعی بافت به سیرجان. سکنه آن 15 تن است. مزارع چشمه بغل و چنارکف جزء این ده است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).
گهرو. [ گ َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کیار بخش بروجن شهرستان شهرکرد. واقع در 30هزارگزی جنوب باختر بروجن متصل به راه شلمزار به بروجن. محلی کوهستانی و هوای آن معتدل و سکنه آن 3331 تن است. آب آن از قنات و چشمه تأمین میشود. محصولات آن غلات، حبوب، زردآلو، سیب و انگور و شغل اهالی زراعت است. دبستان و قلعه قدیمی دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان کیار بخش بروجن شهرستان شهرکرد واقع در ۳٠ کیلومتری جنوب باختر بروجن کوهستانی و معتدل دارای ۳۳۳۱ تن سکنه محصول غله بنشن و میوه.
دهی است از دهستان کیار بخش بروجن شهرستان شهرکرد. واقع در ۳٠ هزار گزی جنوب باختر بروجن. محلی کوهستانی و هوای آن معتدل.

جملاتی از کلمه گهرو

شهرستان کیار استان چهارمحال بختیاری در مسیر شهر گهرو به تالاب بین‌المللی چُغاخور قراردارد.

دالان بهشت گهرو واقع در استان چهارمحال و بختیاری شهرستان کیار در مسیر شهر گهرو به تالاب بین‌المللی چُغاخور قراردارد که دارای رودخانه دائمی با آب چشمه و مجموعه گردشگری تفریحی دالان بهشت گهرو است.

حجاری صخره‌ای گهرو مربوط به دوره ساسانیان است و در گهرو، شمال غرب شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۹ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۸۶۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.