نغمه پردازی به معنای آفرینش، ساختن یا تنظیم ملودی‌ها و آهنگ‌ها است. این واژه در حوزه موسیقی به فرایندی اشاره دارد که در آن یک آهنگساز یا موسیقیدان با استفاده از خلاقیت خود نغمه‌ها و ملودی‌های جدیدی خلق می‌کند یا آن‌ها را به گونه‌ای تنظیم می‌کند که با هدف هنری یا احساسی خاصی همخوانی داشته باشند.
اجزای نغمه پردازی
ساخت ملودی: ایجاد خط اصلی موسیقایی که هسته اصلی یک قطعه موسیقی است.
تنظیم هارمونی: همراه کردن ملودی با آکوردها و هارمونی‌هایی که آن را غنی‌تر و گوش‌نوازتر می‌کنند.
ریتم‌پردازی: ایجاد ضرب‌آهنگ و الگوی زمانی برای نغمه.
احساس و بیان: نغمه پردازی با هدف القای احساس یا خلق فضایی خاص انجام می‌شود.
کاربرد
در ساخت موسیقی‌های سنتی، کلاسیک، پاپ، یا هر سبک دیگری.
در تولید موسیقی برای فیلم‌ها، تئاترها، و نمایش‌ها.
در خلق سرودها، ترانه‌ها و قطعات موسیقایی مستقل.
بنابراین، نغمه پردازی یک هنر و مهارت است که نیاز به دانش موسیقی، خلاقیت و درک عمیق از احساسات و فرهنگ موسیقایی دارد.