نجات بخش

لغت نامه دهخدا

نجات بخش. [ ن َ / ن ِ ب َ ] ( نف مرکب ) رهاننده. منجی.

فرهنگ عمید

نجات دهنده، رهاننده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) نجات دهنده رهاننده.

جمله سازی با نجات بخش

💡 بدنبال نهضت مشروطه، وی همراه با شیخ الشریعه در نیمه رمضان ۱۳۳۸ قمری برای رسیدن به حکومت نجات بخش عراق حکم جهادی صادر کردند.

💡 - نوید نجات بخش آزادانی از شرکت دانش بنیان بهیار صنعت سپاهان از استان اصفهان