پاسیار

پاسیار پایور شهربانی معادل سرهنگ در ارتش است. اصطلاح پاسیار در سال ۱۳۱۸ خورشیدی توسط فرهنگستان ایران تصویب شده است. واژه پاسیار به نشانه‌ها و علائم پرسنل یگان‌های حفاظت مانند زندان، میراث فرهنگی، محیط زیست و جنگلبانی اشاره دارد. این اصطلاح در پی اجرای ماده 179 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و بر اساس دستورالعمل تشکیل یگان‌های حفاظت در دستگاه‌های کشور که در تاریخ 5/4/1379 تصویب شده، به وجود آمده است. پاسیار به معنای هدایت‌گر و نگهدارنده است و به فردی اطلاق می‌شود که دارای اصالت می‌باشد.