میداود

لغت نامه دهخدا

میداود. [ م ِ وو] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش جانکی گرمسیر شهرستان اهواز، واقع در بین دهستانهای رودزرد، باغ ملک،ابوالعباس، سرله. با 13 هزار جمعیت و 27 آبادی. هوای دهستان گرمسیری و مالاریایی و آب آن از رود و چشمه و محصول عمده آن غلات و برنج و میوه و بلوط است. ساکنان از طایفه ممسنی هستند. این دهستان از دو قسمت تشکیل شده: میداود سرگچ با 19 آبادی و میداود زیرگچ با 8 آبادی. راههای دهستان عموماً مالرو است و در آن معدن گچ زیاد است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

این دهستان بین دهستانهای رود زرد و باغ ملک واقع شده است. کوهستانی و گرمسیر است و سکنه آن ۱۳٠٠٠ تن میباشد. دارای ۱۷ آبادی است. ده دهستان میداود ( زیرگچ ) بخش جانکی گرمسیر شهرستان اهواز استان
نام یکی از دهستانهای بخش جانکی گرمسیر شهرستان اهواز واقع در بین دهستانهای رود زرد - بغ ملک - ابوالعباس - سرله

جمله سازی با میداود

تل‌شور (باغ‌ملک)، روستایی از توابع بخش میداود شهرستان باغ‌ملک در استان خوزستان ایران است.
دره خلک، روستایی از توابع بخش میداود شهرستان باغ‌ملک در استان خوزستان ایران است.
دم تنگ پوتو، روستایی از توابع بخش میداود شهرستان باغ‌ملک در استان خوزستان ایران است.
تیغن علیا، روستایی از توابع بخش میداود شهرستان باغ‌ملک در استان خوزستان ایران است.
تلخاب زردپتک، روستایی از توابع بخش میداود شهرستان باغ‌ملک در استان خوزستان ایران است.
تهلوزرد، روستایی از توابع بخش میداود شهرستان باغ‌ملک در استان خوزستان ایران است.