لغت نامه دهخدا
ملکوم. [ م َ ] ( ع ص ) مظلوم. ( از ذیل اقرب الموارد ).
ملکوم. [ م َ ] ( اِخ ) بتی مردمان قدیم را. ( از اقرب الموارد ). اسم بتی بودکه عمونیان او را می پرستیدند. ( قاموس کتاب مقدس ).
ملکوم. [ م َ ] ( ع ص ) مظلوم. ( از ذیل اقرب الموارد ).
ملکوم. [ م َ ] ( اِخ ) بتی مردمان قدیم را. ( از اقرب الموارد ). اسم بتی بودکه عمونیان او را می پرستیدند. ( قاموس کتاب مقدس ).
ملکوت.
💡 او ویلننوازی را هم نزد یرواند ملکوم مارتیروسیان آموزش دید. داریوش علیزاده از سال ۱۳۳۱ بهعنوان نوازندهٔ رسمی سنتور در رادیو تیپ مستقل گیلان، برنامههای ارتش را اجرا میکرد. در سال ۱۳۴۰ در لشکر ۲ تبریز، نوازندگی و آهنگسازی را آغاز کرد و در همانجا با اقبال آذر آشنا شد. داریوش علیزاده به علت علاقهٔ خاص به ریتمهای عربی، مهارت منحصر به فردی در نواختن سنتور به دست آورد و در نواختن مضرابهای چپ و راست و پُشت خرکِ سنتور، توانایی بسیار داشت.
💡 از افراد مشهور این ایالت میتوان ابر سرخ، هوارد باسکرویل، وارن بافت، مارلون براندو، هنری فاندا، جرالد فورد، و ملکوم ایکس را نام برد.