ملک عصمت

لغت نامه دهخدا

ملک عصمت. [ م َ ل َ ع ِ م َ ] ( ص مرکب ) مبرا از گناه چون فرشتگان. مصون از معاصی. بی گناه:
این ز خوی حاکم ملک عصمت
وآن ز ری عالم فلک مقدار.خاقانی.

این زخوی حاکمی ملک عصمت و آن ز ری عالمی فلک مقدار