معرا

حق‌حق است‌و خلق‌خلق و اول‌از ثانی بری ثانی از اول معرا نزد هر داناستی

چو بود طاق رواق تو از نقوش معرا چو از طراز هیولا جمال هستی مطلق

ای ذات تو از خلقت و ترکیب معرا در خواندن وصفت، متحیر دل دانا

ز حکمت مبرا ز عرفان معرا پر از کینه و کبر و زفت و تناور

آن را که دل معرا باشد ز عشق او چرخ از لباس عمر معرا کند همی

چون که برداشت ز رخ پرده جمال مطلق تا که دیدم ز همه قید معرا بودم