گنبد فلک

لغت نامه دهخدا

گنبد فلک. [ گُم ْ ب َ دِ ف َ ل َ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است:
از گنبد فلک ندی آمد به گوش او
کای گنبد تو کعبه حاجت روای خاک.خاقانی.

فرهنگ فارسی

کنایه از آسمان است

جمله سازی با گنبد فلک

از گنبد فلک ندی آمد به گوش او کای گنبد تو کعبهٔ حاجت روای خاک