معنی گله دوست

لغت نامه دهخدا

گله دوست.[ گ َ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) درد گلو. ( برهان ) ( آنندراج ). سرفه. ( جهانگیری ) ( فرهنگ رشیدی ) ( آنندراج ). از این بیت معلوم می شود غیر سرفه است که میرذوقی گفته است همانا درد گلو را گفته اند. ( آنندراج ):
سرفه گر باشدت و گر گله دوست
حق شفا میدهد مکن گله دوست.( آنندراج ).