لغت نامه دهخدا
گل اخرا. [ گ ِ ل ِ اُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) نام خاکی است به رنگ زرد و سرخ. گل مختوم نام قسمی از آن است. رجوع به اخرا شود.
گل اخرا. [ گ ِ ل ِ اُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) نام خاکی است به رنگ زرد و سرخ. گل مختوم نام قسمی از آن است. رجوع به اخرا شود.
کلمه یونانی است و نام خاکی است برنگ زرد و سرخ گل مختوم نام قسمی از آن است.
💡 گل اخرای صدرآباد* یک اندیس غیرفلزی است که در حوالی شهر خضر آباد استان یزد قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، گل اخرا است.
💡 تیغههای شکل داده شده جای تراشههای سنگی موستری را گرفته و به تدریج کوچکتر شدهاست. تحول مهمتر، تغییر کاربری آنها بوده، که در این دوره برای ساخت تراشنده، رنده و همچنین برای استفاده در نوک پیکان و نیزه استفاده شدهاست. هرچند نوع شکارها نسبت به دورهٔ قبل تغییر نکرده، اما سلاحها متنوعتر شدهاست. همچنین از استخوان برای ساخت درفش و از ابزارهای سنگی برای آسیا کردن دانههای گیاهان و خرد کردن قطعات گل اخرا برای تهیه رنگ اخرا استفاده شدهاست. هرچند وجود رنگدانههای اخرا گواه بر رنگ آمیزی بدن یا ابزارهاست، اما برخلاف اروپا، غارنگارهای یافت نشدهاست.