هم خانگی

با تو هر کس را هوای دولت هم خانگی ست خانه را اول ز گرد هستی خود گو بروب

با دشمنان هم خانگی زآن دوست میزیبد نکو از دوستان بیگانگی آن آشنا را می‌رسد

هر دم به دیده دگری خانه می کنی هم خانگی به مردم بیگانه می کنی

بیگانگی عافیتم ننگی بود اکنون به وی ام نسبت هم خانگی است

سرِ هم خانگی ام نیست نزاری با تو منم و دردِ دل و کنج غم و تنهایی

از کوی عقل بگذر و دیوانگی گزین با صورت حماقت هم خانگی گزین