فشانان

لغت نامه دهخدا

فشانان. [ ف َ / ف ِ ] ( نف ) در حال فشاندن:
رخ باغ بد ز ابر شسته به نم
فشانان ز گل شاخ بر سر درم.اسدی.- آستین فشانان؛ بی اعتنا:
شکرفروش مصری حال مگس چه داند؟
این دست شوق بر سر وآن آستین فشانان.سعدی.رجوع به ترکیب های کلمه آستین شود.

جمله سازی با فشانان

مرا شکایتی از آستین فشانان نیست چو شمع سوخت مرا آتشین زبانی من
این مژده ز من بال فشانان چمن را کنج قفس امسال گذشته ست بهارم
ای بسا دست که خایند حریصان حیات چونک در پای تو من دست فشانان میرم
بزرگان همه راه با کوس و بوق فشانان به طشت آب مشک و خلوق
گلی نچید ز دام فریب طره او میان بال فشانان ستم به عنقا رفت
بیضه چرخ اگر بیضه فولاد شود پیش بیتابی ما بال فشانان چه کند؟
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
جزئیات یعنی چه؟
جزئیات یعنی چه؟
لسان الغیب یعنی چه؟
لسان الغیب یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز