پویایی

کلمه پویایی در زبان فارسی به معنای تحرک، جنبش و تغییر است. این واژه از ریشه پویا به معنای فعال و متحرک و پسوند -ی تشکیل شده است. این واژه در الفبای فارسی با حرف پ آغاز می‌شود و دارای سه سیلاب است. این واژه به عنوان یک اسم غیرقابل شمارش شناخته می‌شود و نمی‌توان آن را به صورت جمع به کار برد. همچنین، این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف حالت یا ویژگی یک چیز استفاده شود. این کلمه می‌تواند به عنوان موضوع یا مفعول در جملات نیز به کار رود. در نوشتار رسمی، توجه به املای صحیح آن اهمیت دارد و باید از نوشتن نادرست آن پرهیز کرد. علاوه بر این، استفاده از کلمات وابسته یا ترکیب‌های مرتبط با این کلمه می‌تواند به غنای متن بیفزاید.

فرهنگ عمید

حالت و چگونگی پویا، پویا بودن، پویندگی: چند پویی به گرد عالم چند / چند کوبی طریق پویایی (عمعق: ۲۰۱ ).

فرهنگ فارسی

پویندگی، پویابودن

جملاتی از کلمه پویایی

آغاز نظریهٔ گراف به سدهٔ هجدهم بر می‌گردد. لئونارد اویلر ریاضیدان بزرگ مفهوم گراف را برای حل مسئله پل‌های کونیگسبرگ ابداع کرد اما رشد و پویایی این نظریه عمدتاً مربوط به نیم سدهٔ اخیر و با رشد علم انفورماتیک بوده‌است.
جریان اول خالق فلسفه است. جریان‌های دوم و سوم در بیشتر موارد مخالفان سرسخت فلسفه‌اند که مخالفت‌هایشان فلسفهٔ اسلامی را وادار به تحرّک و پویایی نموده‌است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم