کاتابولیسم

لغت نامه دهخدا

کاتابولیسم. [ ب ُ ] ( فرانسوی، اِ ) مجموعه پدیده های تغییر مواد غذائی در فردی زنده. دکتر علی کاتوزیان در «فیزیولوژی » نویسد: تغذیه حقیقی عبارت از تبادلاتی است که بین محیط داخلی و نسوج بدن صورت میگیرد. از طرفی سلولها مواد غذائی را از خون گرفته و برای اعمال حیاتی و نمو خود مصرف مینمایند و ازطرف دیگر مواد سوخته و زائد را بخون میریزند. به عبارت دیگر تغذیه دارای دو مرحله است: در مرحله اول سلولها مواد غذائی را جذب کرده و آنها را به صورت مواد شیمیائی ترکیبی خود درآورده و جزء ساختمان پروتوپلاسم خود ذخیره میکنند این مرحله را که در آن اعمال سنتز و ساختمانی صورت میگیرد آنابولیسم یا همانندی مینامند. در مرحله ثانی که به کاتابولیسم موسوم است، سلولها مواد پروتوپلاسمی خود را تجزیه کرده و سوزانیده و فضولات حاصله را به محیط داخلی دفع می کنند. ( از فیزیولوژی ج 1 ص 243 ).

فرهنگ معین

(بُ ) [ فر. ] (اِ. ) فرایندهای شیمیایی تخریبی در موجودات زنده، فروگشت. (فره ).

فرهنگ عمید

فرآیند تجزیۀ مواد غذایی پیچیده به مواد ساده که در جریان آن انرژی لازم برای اعمال حیاتی فراهم می شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مرحلهای از متابولیسم انساج و سلولهای موجودات زنده است که برای بنای حیات و ایجاد نیروی لازم حیاتی قسمتی از مواد سیتوپلاسمی خود را تجزیه میکنند و میسوزانند و فضولات حاصل را به محیط داخلی دفع میکنند واهمانندی. توضیح در مرحل. کاتابولیسم انرژی پتانسیل انساج و سلولهای بدن براثر تحلیل قسمتی از ترکیبات سیتوپلاسم پایین میاید.
مجموعه پدیده های تغییر جنس در فرد

ویکی واژه

فرایندهای شیمیایی تخریبی در موجودات زنده، فروگشت. (فره)

جمله سازی با کاتابولیسم

اِن-استیل‌گلوکوزامین-۶-سولفاتاز یک آنزیم لیزوزومی است که در تمام سلول‌های بدن یافت می‌شود و در کاتابولیسم هپارین، هپاران سولفات و کراتان سولفات نقش دارد.

گزارش محتوای نامناسب