کوررنگی به وضعیتی گفته میشود که فرد قادر به تشخیص برخی از رنگها نیست یا رنگها را به درستی نمیبیند. این نقص به دلیل وجود مشکلات ژنتیکی یا تغییرات در ساختار چشم ایجاد میشود.
انواع:
کوررنگی قرمز-سبز: شایعترین نوع که در آن فرد نمیتواند بین رنگهای قرمز و سبز تمایز قائل شود.
کوررنگی آبی-زرد: نوعی دیگر که در آن فرد نمیتواند بین رنگهای آبی و زرد تمایز قائل شود.
کوررنگی کامل: در این حالت فرد هیچ رنگی را نمیبیند و جهان را به صورت سیاه و سفید مشاهده میکند، که بسیار نادر است.
حالتی که به سبب اختلال در شبکیۀ چشم عارض می شود و شخص قادر به دیدن یک یا چند رنگ نیست.
کورْرَنگی (colour blindness)
اختلال وراثتی بینایی. فرد مبتلا قدرت تمیزدادن برخی از رنگ ها، معمولاً قرمز و سبز، را ندارد. این بیماری وابسته به جنس است و در مردان بیشتر دیده می شود. در شایع ترین شکل کوررنگی، فرد قادر به افتراق طیف رنگی قرمز ـ زرد ـ سبز نیست. بسیاری از افراد کوررنگ نمی توانند رنگ قرمز را از زرد یا زرد را از سبز تشخیص دهند. علت فیزیولوژیک کوررنگیِ مادرزادی روشن نیست، ولی احتمالاً به سبب نقص در گیرنده های شبکیه است. مسمومیت با سرب و افراط در سیگارکشیدن هم باعث کوررنگی می شود. دو تا شش درصد از مردان و کمتر از یک درصد از زنان کوررنگ اند.
ناتوانی مطلق در تشخیص رنگها و تفکیک هالههای رنگین
💡 آبسنگ حلقوی پینگلاپ به خاطر شیوع کوررنگی کامل (آکروماتوپسیا) (با نام محلی "ماسکون") قابل توجه است. نزدیک به ۵٪ جمعیت ۳۰۰۰ نفری آن دچار این کوررنگی هستند.
