هندوک

ترک رخت، که هندوک اوست آفتاب آورده خط به خون من و در عمل شده

شوم مقیم درت تا بروی من چه رسد ازین دو هندوک نابکار مردم چشم

از ساغر زجاحی بر یاد روی تو دریا کشست هندوک شاد خوار چشم

از چو من هندوک حلقه بگوش گر کله نیست کمر بازمگیر

ترک رخت که هندوک اوست آفتاب آورده خط به خون من و در عمل شده

ترک منی گوش به من دار از آنک هندوک حلقه به گوش توام