در زبان عربی، واژه یلد (يَلِدُ) به معنای زاییدن یا به دنیا آوردن است. این فعل به عمل تولد و زایمان اشاره دارد و در مورد مادرانی که فرزند به دنیا می‌آورند، به کار می‌رود. در برخی از متون، این واژه می‌تواند به مفهوم تولید یا ایجاد نیز اشاره کند، به ویژه در زمینه‌های غیرمادی مانند ایده‌ها یا احساسات.
استفاده در جملات:
لَمْ یَلِدْ به معنای نزاییده یا نمی‌زاید است. این عبارت در متون دینی و ادبی به کار می‌رود و به ویژه در قرآن کریم در سوره‌های مختلفی مشاهده می‌شود. به عنوان مثال، این عبارت در سوره اخلاص آمده است: قُلْ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ (1) ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ (2) لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ (3) وَلَمْ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدٌ (4)
معنی و مفهوم:
این عبارت به معنای این است که خداوند نه زاییده و نه زاییده شده است، که به نوعی بر یکتایی و بی‌نیازی خداوند تأکید می‌کند.
