یغنابی

لغت نامه دهخدا

یغنابی. [ ی َ ] ( ص نسبی، اِ ) لهجه ای است که در دره یغناب، بین سلسله جبال های زرافشان و حصار، بدان تکلم میشود. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

لهجهایست که در در. یغناب بین سلسله جبال های زرافشان و حصار بدان تکلم میشود.
یکی از لهجه های زبان فارسی است

دانشنامه آزاد فارسی

یَغنابی
(یا: یَغنوبی)، از زبان های ایرانی شرقی، نمونۀ زنده ای از گویش سغدی، رایج در درۀ یغناب تاجیکستان واقع در شرق سمرقند و شمال دوشنبه. این زبان فاقد خط مخصوص به خود است و مورد توجه زبان شناسان گوناگون قرار گرفته است. یغنابی به دو گویش شرقی و غربی و گویش های بینابینی تقسیم می شود واختلافاتی در سطوح آوایی و واژگانی این گویش ها وجود دارد. زبان یغنابی تحت تأثیر تاجیکی و در مراحل بعد تحت تأثیر روسی و ازبکی است.

جمله سازی با یغنابی

به زبان آسی سخن می‌گویند. زبان آنها جزیی از شاخهٔ خاوری زبان‌های ایرانی است. این زبان از خانوادهٔ زبان‌های شرقی ایرانی است و با زبان‌های یغنابی رابطهٔ نزدیک دارد. این زبان را ادامهٔ زبان سکایی می‌دانند.