کارپات

لغت نامه دهخدا

کارپات. ( اِخ ) ( جبال... ) سلسله جبال واقع در اروپای وسطی مشرف بر جلگه های «اسلوواکی » و «هنگری » و بر نجدهای «ترانسیلوانی »، ممتد از «براتیسلاوا» تا «پورت دوفر» ( ابواب الحدیدیه ) در ساحل «دانوب »، بطول 1450 هزار گز. مرتفعترین نقطه آن قله «تاترا» است.

فرهنگ فارسی

کوههای کارپات. سلسله جبال اروپای وسطی مشرف بر جلگه های اسلوواکی هنگری و نجدهای ترانسیلوانی و آن از براتیسلاوا تا پرت دفر( ابواب الحدیدیه ) در ساحل دانوب امتداد دارد. طول آن ۱۴۵٠ کیلومتر و مرتفعترین نقطه آن قله [تاترا] میباشد.

جمله سازی با کارپات

بیشتر سطح اسلواکی با کوهستان‌ها پوشیده شده‌است و این کوه‌ها همگی جزئی از رشته‌کوه‌های بسکید و کارپات هستند. کوه‌های کارپات بیشتر نیمه شمالی کشور را دربر می‌گیرد. دشت‌های پست اسلواکی تنها در جنوب غربی و منتهی‌الیه جنوب شرقی کشور قرار گرفته‌اند که جزئی از فلات پانونی به‌شمار می‌آیند.
کودکی برانکوشی در روستایی در کوه‌های کارپات رومانی گذشت. منطقه‌ای که صنایع دستی سنتی و محلی آن به ویژه حکاکی روی چوب، معروف است.
نمونه‌هایی از اسکاتلند، نورث‌آمبرلند، ولز و همچنین از حدود ۳۰ کشور مختلف به‌دست آمده‌است. از این ماده، از شبه‌جزیره چهارکان، نزدیک خلیج ترکمن‌باشی، بخش‌هایی از هیمالیا در هند و ذخایر یوتا در ایالات متحده، یافت شده‌است اما تنها منابع عرضه تجاری این ماده، در گالیسیا، در بوریسلاف است، این ماده در هر دو جناح کوه‌های کارپات یافت می‌شود.