سرفراز

واژه سرفراز در زبان فارسی به معنای افتخارآفرین یا سرافراز است و به فردی اشاره دارد که در زندگی یا حرفه‌اش به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته و موجب افتخار و سربلندی دیگران شده است. این واژه در ادبیات فارسی و در زمینه‌های گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرد و در آثار شاعرانه و ادبیات کلاسیک نیز قابل مشاهده است. این نام پسرانه با ریشه‌ای فارسی، تا کنون 2,877 بار در ایران ثبت شده است. از نظر آوایی، این نام خوش‌طنین و دلنشین است و در میان نام‌های فارسی جایگاه ویژه‌ای دارد. تلفظ این نام در فارسی سَرفَراز و در انگلیسی به صورت /sarfarāz/ است و در نوشتار انگلیسی به شکل sarfaraz نوشته می‌شود. تلفظ این نام ممکن است دشوار باشد و از نظر عددی نیز، در علم ابجد دارای ارزش خاصی است؛ به طوری که عدد ابجدی آن 548، ابجد وسیط 32 و ابجد صغیر 26 می‌باشد.

لغت نامه دهخدا

سرفراز. [ س َ ف َ ] ( نف مرکب ) کنایه از بلندی جاه و عزت و اعتبار و دولت. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). باآبرو. باعزت. سربلند. بلندمرتبه. مهتر و بزرگ

فرهنگ عمید

= سرافراز

فرهنگ فارسی

( صفت ) گردنفراز سربلند.

فرهنگ اسم ها

اسم: سرفراز (پسر) (فارسی) (تلفظ: sarfarāz) (فارسی: سرفراز) (انگلیسی: sarfaraz)
معنی: سر افراز، سربلند، با عزت، بلند مرتبه، ( مخففِ سر افراز )

جملاتی از کلمه سرفراز

خروشید عامر سوی سرفراز بخواه از خدا کاین شب آید دراز
چنین گفت هیشوی کان سرفراز دلیرست و دانا و هم رزمساز