عبدالحسین

نام پسرانه عبدالحسین ترکیبی از دو واژه عبد و حسین است. این نام در فرهنگ اسلامی و به‌ویژه در میان شیعیان به معنای «بنده حسین» یا «بنده‌ی نیکو» در نظر گرفته می‌شود.

تحلیل واژه‌ها

عبد: این واژه به معنای «بنده» یا «خدمت‌گزار» است و در زبان عربی به افرادی اطلاق می‌شود که خود را در خدمت خداوند یا شخصیت‌های مقدس قرار می‌دهند. این اصطلاح در بسیاری از نام‌ها به کار می‌رود و نشان‌دهنده تواضع و بندگی فرد در برابر خداوند و ارزش‌های الهی است.

حسین: این نام به معنای نیکو است و به امام حسین (ع) اشاره دارد، که یکی از شخصیت‌های برجسته تاریخ اسلام و دینی است. امام حسین (ع) به عنوان نماد ایثار، فداکاری و مقاومت در برابر ظلم شناخته می‌شود و زندگی او الهام‌بخش میلیون‌ها نفر در سراسر تاریخ و به ویژه در فرهنگ شیعه است. امام حسین (ع) با قیام عاشورا، درس‌هایی از عدالت، صداقت و اراده قوی را به بشریت آموخت.

معنای کلی

نام عبدالحسین به معنای «بنده‌ی حسین» یا «دوستدار امام حسین» است. این نام به نوعی نشان‌دهنده ارادت و محبت به امام حسین (ع) و پیروی از آموزه‌ها و ارزش‌های اوست.

زمینه اجتماعی و فرهنگی

انتخاب نام عبدالحسین در میان خانواده‌ها و جامعه شیعه به عنوان یک علامت از محبت و تعلق خاطر به امام حسین (ع) و ارزش‌های اخلاقی و انسانی او به شمار می‌آید. افرادی که این نام را انتخاب می‌کنند، اغلب به دنبال ابراز عشق و ارادت خود به این شخصیت بزرگ تاریخ اسلام هستند و این نام نماد پیوند عمیق روحی و معنوی با آموزه‌های اوست.

لغت نامه دهخدا

عبدالحسین. [ع َ دُل ْ ح ُ س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان خاوه بخش دلفان شهرستان خرم آباد واقع در 15هزارگزی خاور نورآباد و هفت هزارگزی جنوبی راه اتومبیل رو خرم آباد به کرمانشاه. ناحیه ای است جلگه ای، سردسیر، مالاریائی. 300 تن سکنه دارد. آب آن از سراب نیاز تأمین میشود. محصولات آن غلات، لبنیات، و توتون است اهالی به کشاورزی و گله داری اشتغال دارند. راه مالرو دارد. ساکنین از طایفه خاوه هستند. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان خاوه بخش دلفان شهرستان خرم آباد واقع در ۱۵ هزار گزی خاور نور آباد و هفت هزار گزی جنوبی راه اتومبیل رو خرم آباد بکرمانشاه ناحیه ایست جلگه ای سردسیر مالاریائی
شرف الدین بن یوسف عاملی موسویدانشمند و متکلم شیعی ( و. ۱۲۹٠ - ف. ۱۳۷۷ ه.ق. ). وی نزد محمد کاظم خراسانی و شریعت اصفهانی و محمد کاظم یزدی تحصیل کرد. از مولفات اوست: تنزیل الایات غایه المرام فصول المهمه کلمه الغرائ المراجعات اجوبه السئله موسی جارالله.

فرهنگ اسم ها

اسم: عبدالحسین (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: abdolhoseyn) (فارسی: عبدالحسين) (انگلیسی: abdolhossein)
معنی: ترکیب دو اسم عبد و حسین ( بنده و نیکو )، بنده ی حسین، ( به مجاز ) دوستدار و ارادتمندِ امام حسین ( ع )، [این نام به لحاظ تولا و دوستی با امام حسین ( ع ) انتخاب می شود]، ( اَعلام ) عبدالحسین شرف الدین ابن یوسف عاملی موسوی دانشمند و متکلم شیعه در قرن و هجری، ]این نام به لحاظ تولا و دوستی با امام حسین ( ع ) انتخاب می شود[، ( در اعلام ) عبدالحسین شرف الدین بن یوسف عاملی موسوی دانشمند و متکلم شیعه در قرن و ( هـق )، بنده حسین

جملاتی از کلمه عبدالحسین

سید عبدالحسین موسوی نجفی لاری (زادهٔ ۲۰ دی ۱۲۲۶ در نجف، درگذشتهٔ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۰۳ در جهرم) از روحانیون و مجتهدین جنوب کشور و از طرفداران مشروطه بود که در جریان جنگ عشایر جنوب ایران با نیروهای انگلیسی در جنگ جهانی اول نقش عمده‌ای داشت.
گشود چهره چو عبدالحسین فتح الله سؤال کرد پدر از صفائیش مولود
فردوسی موضوعِ آثارِ هنری فراوانی بوده است. در بعضی از این آثار وجوهِ سیاسیِ کار و زندگیِ او مجسّم شده است. از این جمله است فردوسیِ عبدالحسین سپنتا و دیباچه‌ی نوین شاهنامهٔ بهرام بیضایی که هر دو فردوسی را بی‌اعتنا به جنگ‌های قبیله‌ای و ستمدیده از توده‌ها و حاکمان و تمکین‌ناپذیر نشان می‌دهند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم