فر و شکوه

سراسر جمال است و فر و شکوه بر آن هیچ آهو پدیدار نیست

یمن لقا و ناصیتش منقطع مباد فر و شکوه طلعت او مستدام باد

حسن تو را، آفتاب و ماه ندارد فر و شکوه تو پادشاه ندارد

به جان سرافراز پاکان خویش به فر و شکوه نیاکان خویش

خواهی اگر این ملک باز بیند آن فر و شکوه و بزرگواری

آن فر و شکوه کبریاییت چه شد؟ آن لاف خدیوی و خداییت چه شد؟