در آیه‌ای از قرآن کریم، عبارت یَثْنُونَ صُدُورَهُمْ به‌کار رفته که اشاره به حرکتی نمادین از سوی مشرکان دارد. صُدُورُهُمْ در این عبارت به‌معنای سینه‌هایشان است و فعل یَثْنُونَ از ریشه ثَنَیَ به‌معنای خم‌کردن، پیچاندن یا عقب‌کشیدن است. در مجموع، این ترکیب به کنش فیزیکی آنان اشاره دارد که با خم‌کردن سینه‌ها و شانه‌خالی‌کردن، در واقع قصد دارند تا خود را از حق پنهان کنند. این حرکت، نشان‌دهنده حالتِ طفره‌روی و امتناع از پذیرش حقیقت است.
در ادامه همین آیه، عبارت حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ آمده که بیانگر حالتی درونی است. حَصِرَتْ از ریشه حَصَرَ به‌معنای تنگ‌شدن و درماندگی است. بنابراین، این عبارت به تنگ‌شدن سینه‌هایشان اشاره می‌کند که در تفسیر، ناشی از رذایلی چون بخل، ترس و حسادت توصیف شده است. این تنگیِ نفسِ معنوی، حاکی از عذاب وجدان و ناراحتیِ درونی آنان در مواجهه با دعوت الهی است.
همچنین، عبارت یَسْتَغْشُونَ ثِیَابَهُمْ به رفتاری عینی‌تر اشاره دارد؛ به این معنا که آنان با لباس‌هایشان خود را میپوشانند. این کار، تلاشی است برای پنهان‌شدن از خداوند در هنگام انجام اعمال ناشایست. با این حال، قرآن در پایان تأکید می‌کند که خداوند بر هر آنچه پنهان می‌دارند یا آشکار می‌سازند، کاملاً آگاه است. این مفاهیم در سیاقی وسیع‌تر، با توصیف قرآن به مَّثَانِیَ نیز مرتبط می‌شود و نشان می‌دهد که این کتاب، هم بر اسرار درونی و هم بر اعمال آشکار بندگان اشراف کامل دارد.
