قربا

[ویکی الکتاب] معنی قَرَّبَا: آن دو نفر تقرّب جستند
معنی قُرْبَانٍ: قربانی - وسیله ی تقرّب ونزدیک شدن-هر نعمتی و هر آن چیزی است که با پیشکش کردن و هدیه کردن آن، به مقام بالائی، تقرب به آن مقام پیدا کنیم (اصل این کلمه مصدر است، و مصدر تثنیه و جمع نمیشود لذا در عبارت "قَرَّبَا قُرْبَاناً "تثنیه نیامده است )
ریشه کلمه:
قرب (۹۶ بار)

💡 در منای قرب حق، قربا نیش مقبول شد کربلایش زان سبب شد کعبهٔ اهل صفا