عظیم الجثه

عبارت عظیم الجثه در زبان فارسی به معنای بسیار بزرگ یا حجم زیاد است و معمولاً برای توصیف افرادی یا اشیائی که دارای جثه بزرگ هستند، به کار می‌رود. غول‌ها، این موجودات بزرگ و افسانه‌ای، در داستان‌های محلی بسیاری از کشورهای جهان حضور دارند. اگرچه اکثر مردم به افسانه‌ای بودن این موجودات باور دارند، اما تاکنون اسکلت‌های بزرگی در نقاط مختلف دنیا پیدا شده است. با وجود شباهت‌های فراوانی که این اسکلت‌ها به اسکلت انسان‌های عادی دارند، طول آن‌ها چندین برابر یک انسان واقعی است. این موضوع توجه بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرده و سوالاتی را درباره وجود واقعی غول‌ها در ذهن‌ها ایجاد کرده است. در آوریل ۲۰۰۴، گروهی از محققان که در حال حفاری برای کشف منابع گاز در صحراهای یونان بودند، به یک اسکلت عظیم الجثه برخورد کردند که شباهت زیادی به اسکلت انسان داشت، اما اندازه‌اش چندین برابر بزرگ‌تر بود. طول این اسکلت حدود ۴.۵ متر بود و جمجمه‌ای بسیار بزرگ داشت. برخی باستان‌شناسان این اسکلت را به قوم عاد نسبت دادند، زیرا آن‌ها معتقد بودند که این قوم انسان‌هایی با جثه‌های بسیار بزرگ بوده‌اند و در تاریخ نیز به این ویژگی اشاره شده است. با این حال، هیچ‌یک از متون تاریخی به اندازه آن‌ها به عنوان غول اشاره نکرده است. اصطلاحی که باستان‌شناسان به جای واژه غول استفاده می‌کنند، نفلیم است که به نوعی از موجودات بزرگ‌جثه مربوط به هزاران سال پیش اشاره دارد. با وجود گذشت ۸ سال از کشف این اسکلت، هنوز ماهیت آن به طور کامل روشن نشده است. با این حال، دانشمندان به تحقیقات خود ادامه می‌دهند تا مشخص کنند اگر این اسکلت متعلق به یک انسان باشد، به کدام دوره تعلق دارد و چه عواملی باعث بزرگ‌جثه بودن آن شده است. بسیاری از پژوهشگران و پزشکان معتقدند که این افراد نیز انسان‌های عادی بودند که به سندروم رشد غیرطبیعی یا ژیگانتیسم مبتلا شده‌اند. این سندروم موجب می‌شود که رشد فرد تا زمان مرگ ادامه یابد. همچنین، تحقیقات نشان می‌دهد که عمر این افراد به طور قابل توجهی کوتاه‌تر از انسان‌های معمولی است، به همین دلیل در جوامع امروزی دیگر نمونه‌ای از این انسان‌های غول‌پیکر مشاهده نمی‌شود.