صفی الله

کلمه صفی‌الله به معنای دوست خدا یا انتخاب شده از سوی خداوند است و در متون دینی و مذهبی به کار می‌رود. در نوشته‌های فارسی، معمولاً از تروتزی برای کلمات خاصی مانند آن استفاده نمی‌شود. بنابراین، بر اساس قواعد عمومی زبان فارسی و نگارش، این کلمه بدون نقطه‌گذاری نوشته می‌شود. در نوشتار رسمی، بهتر است از خط فارسی واضح و خوانا استفاده گردد. این کلمه باید به‌صورت یکپارچه و بدون فاصله، با ترکیب دو جز صفی و الله نوشته شود. در متون دینی، ممکن است الله با حروف بزرگ نوشته شود تا به نام مقدس خداوند احترام گذاشته شود. مانند سایر کلمات در زبان فارسی، باید از حروف و قواعد نوشتاری این زبان پیروی کرد.

فرهنگ عمید

لقب آدم ابوالبشر.

فرهنگ فارسی

لقب آدم ابوالبشر ۴.

فرهنگ اسم ها

اسم: صفی الله (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: safiyyollāh) (فارسی: صَفي‌الله) (انگلیسی: safiyyollah)
معنی: برگزیده خداوند، لقب حضرت آدم ( ع )، ( در قدیم ) برگزیده ی خداوند، لقب آدم ( ع )

جملاتی از کلمه صفی الله

یا نبی الله به رحمت حجت ایشان بپرس یا صفی الله به فرصت حاجت ایشان بخواه
آدم صفی الله شد، تشریف آن درگاه شد نخلی که خاطرخواه شد، بهر ثمر شد محترم
از صفی الله از مبادی کار درگرفته بدایت ادوار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم