شهادات

شهادات. [ ش َ ] ( ع اِ ) ج ِ شهادة، به معنی گواهی. ( از ناظم الاطباء ): پس از آن اعیان شهادات و خطهای خود را بدان نویسند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 212 ). و رجوع به شهادة و شهادت شود.

[ویکی الکتاب] معنی شَهَادَاتٍ: گواهی ها - شهادتها
ریشه کلمه:
شهد (۱۶۰ بار)

💡 حسود دیوسرشت تو را شهادت نیست برین سخن‌ که بگفتم مرا شهادات است

💡 «الَّذِینَ یَرْمُونَ أَزْواجَهُمْ» ای یقذفون نساء هم بالزنا، «وَ لَمْ یَکُنْ لَهُمْ شُهَداءُ» یشهدون علی صحّة ما قالوا، «إِلَّا أَنْفُسُهُمْ» غیر انفسهم، «فَشَهادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِینَ» قرأ حمزة و الکسائی و حفص اربع شهادات برفع العین علی خبر الابتداء، ای فشهادة احدهم الّتی تدر الحد اربع شهادات باللّه، و قرأ الآخرون اربع بالنصب ای فشهادة احدهم ان یشهد اربع شهادات باللّه انّه لمن الصادقین..