شعبان المعظم، ماهی است که در آن انسان‌ها به استقبال نور و برکت می‌روند. این ماه به عنوان پیش‌درآمدی برای ماه مبارک رمضان شناخته می‌شود و اهمیت ویژه‌ای در تقویم اسلامی دارد. در این ماه، مؤمنان با انجام اعمال نیک و عبادات، خود را برای ورود به ماه رمضان آماده می‌کنند. شعبان فرصتی است تا افراد به تفکر و توبه بپردازند و با تقویت اراده خود، به سوی بهبود اخلاق و رفتار خود گام بردارند. همچنین در این ماه، سنت‌هایی مانند صدقه دادن و افزایش دعا و نیایش رواج دارد، که به تقویت روحیه جمعی و نزدیکی به خداوند کمک می‌کند. این زمان همچنین به مناسبت‌های خاصی از جمله نیمه شعبان، زادروز امام مهدی (عج) مرتبط است که به عنوان روز امید و انتظار برای ظهور منجی در نظر گرفته می‌شود. به همین دلیل، شعبان المعظم نه تنها ماهی برای خودسازی و تقرب به خداوند است، بلکه فرصتی برای تقویت اتحاد و همدلی میان مسلمانان نیز به شمار می‌آید.
شعبان المعظم
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
ماه شعبان، منسوب به پیامبر اکرم(ص) است. او روزهای ماه شعبان را روزه می گرفت و به ماه رمضان وصل می کرد. روایاتی از معصومین در فضیلت ماه شعبان آمده است، رفتن به بهشت و برخورداری از کرامت الهی در قیامت، پاداش روزه این ماه معرفی شده است.
امام صادق (ع) از امیرالمؤمنین (ع) نقل می کند که آن حضرت می فرمود:
