سر به هوا

گو شاخ امل سر به هوا تاخته باشد چون ریشه به هر جهد همان در ته خاکم

چون شرر سر به هوا دل ز هوس می گردد شعله سرکش ز هواداری خس می گردد

آسایش تن غافلم از یاد خدا کرد همواری این راه مرا سر به هوا کرد

آسوده بود سرو ز بی طاقتی آب این سر به هوا را ز ته پا خبری نیست

۴. بازیگر نمایش روباه سر به هوا کارگردان مژگان عوض پور (سال ۱۳۸۲)

اگرچه سر به هوا اوفتاده آن خم زلف خبر ز پیچش عشاق موبمو دارد