راه کوفتن

لغت نامه دهخدا

راه کوفتن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) راه کوبیدن. راه رفتن. راه سپردن. طی کردن راه. ( آنندراج ). || هموارو مستوی کردن راه. تسطیح کردن راه. صاف کردن راه.

فرهنگ فارسی

راه کوبیدن. راه رفتن. راه سپردن. یا هموار و مستوی کردن راه.

جمله سازی با راه کوفتن

جناب فاطمه در پشت در نمود کدار از راه کوفتن در نمود استفسار