عبارت دامن تر در زبان فارسی به معنای دامن آلوه است و به عنوان کنایه‌ای برای اشاره به انسان گناهکار به کار می‌رود. این اصطلاح به نوعی به تصویرسازی از افرادی می‌پردازد که در زندگی خود به رفتارهای غیر اخلاقی و ناپسند دچار شده‌اند.
کنایه از گناهکاری:
دامن تر به فردی نسبت داده می‌شود که در زندگی خود به گناه و رفتارهای ناپسند مبتلا است و این اصطلاح به نوعی به عدم پاکدامنی و عدم رعایت اصول اخلاقی اشاره دارد. در این زمینه، دامن تر می‌تواند به عنوان نمادی از ضعف‌های اخلاقی و انتخاب‌های نادرست فرد در زندگی اجتماعی و شخصی تعبیر شود.
مقابل با پاکدامنی:
این اصطلاح در مقابل پاکدامن قرار دارد، که به معنای فردی است که از نظر اخلاقی پاک و بی‌گناه است و در رفتار خود به اصول اخلاقی پایبند است. پاکدامنی به عنوان یک ارزش در جامعه شناخته می‌شود و افرادی که به این ویژگی شناخته می‌شوند، اغلب مورد احترام و ستایش قرار می‌گیرند.