لغت نامه دهخدا
فرازش نوردید و کردش نشان
بدادش بدان پیر جادوفشان.دقیقی ( از شاهنامه چ بروخیم ). || کنایه از فتان و فریبا:
کاخ او پر بتان جادوفش
باغ او پر فغان کبک خرام.فرخی.
جادوفش
فرازش نوردید و کردش نشان
بدادش بدان پیر جادوفشان.دقیقی ( از شاهنامه چ بروخیم ). || کنایه از فتان و فریبا:
کاخ او پر بتان جادوفش
باغ او پر فغان کبک خرام.فرخی.
فرهنگ عمید
۲. سِحرآمیز.
فرهنگ فارسی
( صفت ) مانند جادو جادو نما.
جمله سازی با جادوفش
که با داد و بخشایش و دین شه است نه ضحّاک جادوفش گمره است
