دائمه

لغت نامه دهخدا

( دائمة ) دائمة. [ ءِ م َ ] ( ع ص ) تأنیث دائم. حمی دائمة؛ تب لازم.

فرهنگ فارسی

تانیث دائم

فرهنگ اسم ها

اسم: دائمه (دختر) (عربی) (تلفظ: dā’me) (فارسی: دائمه) (انگلیسی: dame)
معنی: همیشگی، جاویدان

جمله سازی با دائمه

«از علماومدرسین دائمه جماعت معروف اصفهان بود ومردم به او وثوق بسیارداشتند».