«نوش جان» یک اصطلاح فارسی است که به عنوان یک نوع آرزو برای سلامتی و خوشی در حین یا بعد از صرف غذا به کار میرود. این عبارت به طور معمول به عنوان یک نوع احترام به شخصی که در حال خوردن غذا است، بیان میشود. استفاده از این عبارت به معنای آرزوی لذت و سلامتی برای فردی است که در حال تناول غذا است.
کاربردهای نوش جان:
پیش از صرف غذا: ممکن است قبل از شروع به صرف غذا به مهمانان یا خانواده گفته شود تا به آنها نشان دهد که امیدوارید از غذا لذت ببرند.
پس از صرف غذا: بعد از تمام شدن غذا نیز ممکن است به عنوان یک نوع تشکر یا ابراز رضایت از غذا به کار رود.
در مراسمها: در مهمانیها و مراسمهای خاص، این عبارت به عنوان یک نشانه از مهماننوازی و احترام به مهمانان به کار میرود.
به طور کلی، نوش جان یک عبارت دوستانه و محترمانه است که نشاندهنده توجه و احترام به دیگران در حین صرف غذا است.
نوش جان. [ ش ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) چیزی که ممد و مقوی حیات باشد یامرغوب و محبوب جان. ( آنندراج ). || ( صوت مرکب ) به صورت خطاب و دعا، گوارا باد! هنیئاً! هنیئاً مریئاً! گوارای وجود! ( یادداشت مؤلف ). نوش ! گوارا! سازگار وجود! عبارتی است که می گساران خطاب بدانکه به شادی و سلامتی یاران پیاله بر لب برده است، گویند.
- نوش جان بودن:
ستم لطف است اگر پای محبت در میان باشد
دل از دست تو زخمی خورد گفتم نوش جان باشد.فطرت ( از آنندراج ).- نوش جان کردن؛ به صورت دعا، خوردن. ( یادداشت مؤلف ). نوش کردن. به شادی و سلامت و گوارائی، مشروبی آشامیدن یا غذائی خوردن. به رغبت و میل خوردن.
- || گاه این عبارت به مزاح و طعنه در مفهوم مخالفش به کار رود، گویند: صد تازیانه نوش جان کرد، کتک حسابی نوش جان کرد، چنداردنگی نوش جان کرد:
تلخی که نوش جان کنی آن را شود شکر
نیشی که در جگر شکنی نوش می شود.صائب ( از آنندراج ).، نوشجان. ( اِخ ) از بلاد فارس است. ( از سمعانی ). شهری است در فارس ( از معجم البلدان )، و آن مشتمل بر نوشجان بالا و نوش جان پائین است و مردمش بعضی مجوس بعضی مانوی زندیق باشند. ( ابن الفقیه از یادداشت مؤلف ).
چیزی که ممد و مقوی حیات باشد یا مرغوب و محبوب جان. یا به صورت خطاب و دعا: گوارا باد. هنیئا. هنیئا مریئا. گوارای وجود. نوش. گوارا. سازگار وجود.
از بلاد فارس است. شهری است در فارس و آن مشتمل بر نوشجان بالا و نوش جان پائین است و مردمش بعضی مجوس بعضی مانوی زندیق باشند.
نوش جان! ( به ژاپنی: ごちそうさん - Gochisōsan ) یک مجموعهٔ تلویزیونی درام ژاپنی است که نخستین بار از ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۳ تا ۲۹ مارس ۲۰۱۴ پخش شد. این سریال نوشتهٔ یوشیکو موریشیتا است که پیشتر نویسندگی چنین سریالهایی مانند جین را برعهده داشته است. نوش جان داستان زنی به نام میکو اونو ( با بازی آن واتانابه ) را روایت می کند که در دوره تایشو و دوره شووا زندگی می کند و می کوشد در آشپزی ژاپنی به مهارت برسد. این سریال در زمستان ۱۳۹۹ خورشیدی روی آنتن شبکه تماشا صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران رفت. سریال نوش جان در پاییز۱۴۰۰برای دومین بار از شبکه امید پخش شد.
داستان سریال از این قرار است که :
خانواده میکو در توکیو یک رستوران به سبک غربی ها دارند. او از کودکی اینگونه بزرگ شده و به آشپزی علاقه زیادی دارد.
پس از مدتی او با همکلاسی اش که در خانه شان زندگی می کند ازدواج می کند و به اوزاکا نقل مکان می کنند.
او در آنجا به آشپزی کردن ادامه می دهد اما بعد جنگ شروع می شود و او با مشکلات زیادی روبرو می شود و او با تمام اتفاقاتی که برایش می افتد کنار می آید و همچنان با امید به زندگی ادامه می دهد و....
این سریال داستان فوق العاده زیبایی دارد و چه خوب است این سریال را تا پایان ببینید.
[nooshe jaan]
💡 دوش زدی می که شدت نوش جان نوشتر امشب میت از دوش باد
💡 مده به باد هوا جان خویشتن بر باد بنوش جام شرابی که نوش جانت باد
💡 بنوش دُردی دردش که نوش جانت باد که من به عشق چو آب زلال می نوشم
💡 ندانم شاهد ما را چه شهد آمد به لب پنهان، که می جویند خلقی نوش جان از نیش زنبورش