دعا در زبان به معنای خواندن و درخواست است و در اصطلاح به معنای درخواست با خضوع و تضرع از سوی بنده به درگاه خداوند می‌باشد. این عمل مستحب و دارای فضیلت‌های فراوان است و به عنوان یکی از برترین عبادات شناخته میشود. ترک آن به دلیل تکبر، حرام و از گناهان کبیره به شمار می‌آید. بر اساس نظر مشهور، دعا در نماز میّت برای مؤمنان پس از تکبیر سوم و برای میّت پس از تکبیر چهارم واجب است. همچنین مستحبات آن بسیارند که به دلیل اختصار از ذکر آنها صرف‌نظر می‌کنیم. این عمل به معنای طلب و درخواست بندگان از خداوند یا آنچه که به عنوان معبود می‌شناسند، برای دستیابی به خواسته‌ها، حفظ نعمت‌ها یا رفع مشکلات، چه در زندگی دنیوی و چه در زندگی اخروی، در شرایط عادی یا اضطراری است.
دعا
لغت نامه دهخدا
دعا. [ دُ ] ( ع اِمص ) دعاء. حاجت خواستن. ج، أدعیه، دعوات. ( از آنندراج ). استغاثه به خدا. استدعای برکت. تضرع. درخواست از درگاه خدا. ( ناظم الاطباء ). درخواست حاجت از خدا. درخواست حاجت از خداوند برای خود یا دیگری. خدای خوانی. تیغ و شمشیر و خدنگ تیر از تشبیهات اوست و با لفظ رسیدن و رساندن و رفتن مستعمل است. ( آنندراج )
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
دعائ. حاجت خواستن.
فرهنگ اسم ها
معنی: نیایش، راز و نیاز، درخواست کردن چیزی از خداوند یا بزرگان دین هنگام نیاز، اضطرار، آمرزش خواستن و مانند آنها، هر یک از مجموعه سخنانی که معمولاً به زبان عربی است و از قرآن یا سخنان امامان و بزرگان دین گرفته شده است
جملاتی از کلمه دعا
به تنگ آمد دل یوسف ازان درد نهان روی دعا در آسمان کرد
بر زمین کس نبرد نام بزرگت بدعا که نه در عرش کند روح امینش آمین
بشنو که چه فریاد و فغان در ملکوت است از یارب هر شام و دعای سحر ما
