کلمه رعنا به معنای زیبا و دلربا است. در زبان فارسی، حرف ر به عنوان حرف اول این کلمه شناخته می‌شود. این واژه عمدتاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند برای توصیف افراد، اشیا و حتی احساسات مورد استفاده قرار گیرد. جمع این کلمه به شکل رعناها در موارد خاص به کار می‌رود، این کلمه در شعر و ادبیات فارسی به وفور استفاده می‌شود و معمولاً برای توصیف معشوق یا زیبایی‌های طبیعی به کار می‌رود.
رعنا
لغت نامه دهخدا
رعنا. [ رَ ] ( ع ص ) یا رعناء. تأنیث ارعن؛ زن ابله. ( از کشاف زمخشری ). زن گول. ( دهار ). زن گول و سست و ضعیف. ( منتهی الارب ). زن گول و سست. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). زن خویله. ( مهذب الاسماء ). زن دراز احمق. رعناء. حمقاء. ( یادداشت مؤلف )
فرهنگ عمید
۲. [مجاز] خوش قد وقامت، بلند: سرو رعنا.
۳. [قدیمی] زن گول و نادان.
۴. [قدیمی] زن خودبین و خودآرا.
فرهنگ فارسی
فرهنگ اسم ها
معنی: خودآرا، خودپسند، زیبا و خوش قد و قامت، نوعی گل، زیبا و دلفریب، زن خویشتن آرا، ( در قدیم ) ویژگی آن که یا آنچه به سبب داشتن ظاهر زیبا، قدرت، یا ثروت بسیار، خودخواه و گستاخ شده است، ( به مجاز ) بلند و کشیده، گلی که از درون سرخ و از بیرون زرد باشد، زن زیبا رو و بلند قد، زیبا، دلفریب
ویکی واژه
مونث ارعن به معنای سست‌اندیش و احمق (مونث احمق: حمقاء)
جملاتی از کلمه رعنا
چه آسوده است از اندیشه باد خزان، برگی که در فصل بهاران چون گل رعنا خزان بیند
در کاسه زر باده رنگین چه خوش آید همچون گل رعنا
مشک و عنبر بارد اندر کل کون چون فشانی زلفک رعنای تو
